บทที่ 80 เลิกกัน

อรุณีที่นอนอยู่บนพื้นเริ่มได้สติ ก่อนหน้านี้เธอมักจะเห็นกาญจนาถูกบีบคออยู่เสมอ

เมื่อความเจ็บปวดไม่ได้เกิดกับตัวเอง ก็มักจะไม่รู้สึกถึงความรุนแรงของมันอย่างแท้จริง

ครั้งนี้เมื่อได้สัมผัสด้วยตัวเอง ถึงได้ตระหนักถึงคุณค่าของชีวิต

วรพล...น่ากลัวเกินไปแล้ว...

เธอค่อยๆ ลุกขึ้นนั่ง ใช้ทั้งมือและเท้าคลานเข้...